Τα σαλιγκάρια, που συχνά θεωρούνται μικρά, αργά κινούμενα πλάσματα, έχουν μια μοναδική μέθοδο αναπνοής που μπορεί να εκπλήσσει τους περισσότερους ανθρώπους. Παρά το μικροσκοπικό τους μέγεθος, αυτά τα πλάσματα έχουν την ικανότητα να αναπνέουν αέρα, αν και η συγκεκριμένη διαδικασία ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο του σαλιγκαριού. Η διάκριση στα αναπνευστικά τους συστήματα πηγάζει από τη διαφορά μεταξύ χερσαίων και υδρόβιων σαλιγκαριών.
Τα χερσαία σαλιγκάρια, καθώς και μερικά σαλιγκάρια λιμνών γλυκού νερού, έχουν ένα απλό αναπνευστικό σύστημα που τους επιτρέπει να εξάγουν οξυγόνο από τον αέρα μέσω ενός μικρού ανοίγματος που είναι γνωστό ως πνευμονόσωμα. Όταν δεν χρησιμοποιούνται, μπορούν να κλείσουν το πνευμονόσωμα για να συγκρατήσουν την υγρασία, επιδεικνύοντας μια βασική διαφορά από την ανθρώπινη αναπνοή. Από την άλλη πλευρά, ορισμένα υδρόβια σαλιγκάρια διαθέτουν βράγχια για να απορροφούν το οξυγόνο από το νερό, ενώ ορισμένα έχουν αναπτύξει άλλες προσαρμογές, όπως σωλήνες αναπνευστήρα για να αναπνέουν αέρα από την επιφάνεια. Τα σαλιγκάρια της λίμνης επιδεικνύουν μια ενδιαφέρουσα ικανότητα να αναπνέουν μέσα από ένα υποτυπώδες βράγχιο πλημμυρίζοντας την παλλιακή τους κοιλότητα όταν ο βιότοπός τους παγώνει, επιτρέποντάς τους να επιβιώσουν σε σκληρές συνθήκες.
Αν και τα σαλιγκάρια μπορεί να μην φαίνονται σαν τα πιο συναρπαστικά πλάσματα, τα προσαρμοστικά αναπνευστικά τους συστήματα εμφανίζουν μια αξιοσημείωτη πολυπλοκότητα για τόσο μικρούς οργανισμούς. Η κατανόηση των διαφορετικών τρόπων με τους οποίους αναπνέουν τα σαλιγκάρια προσφέρει πολύτιμες γνώσεις για τις στρατηγικές επιβίωσής τους σε διάφορα περιβάλλοντα.
Αναπνοή σαλιγκαριού
Τα σαλιγκάρια, τόσο τα χερσαία όσο και τα υδρόβια, έχουν αναπτύξει μοναδικές μεθόδους αναπνοής για να επιβιώσουν στους αντίστοιχους βιότοπούς τους. Δικα τους ανατομία περιλαμβάνει βασικά όργανα και φυσιολογικές προσαρμογές για την αναπνοή. Αυτή η ενότητα θα συζητήσει την πνευμονική και δερματική αναπνοή των σαλιγκαριών.
Πνευμονική Αναπνοή
Τα χερσαία σαλιγκάρια, ή τα πνευμονικά σαλιγκάρια, συνήθως αναπνέουν χρησιμοποιώντας έναν πνεύμονα που ονομάζεται παλλιακή κοιλότητα. Η παλλιακή κοιλότητα βρίσκεται μέσα στο μανδύα του σαλιγκαριού, ένα μυϊκό προστατευτικό στρώμα που καλύπτει τα εσωτερικά όργανα και εκκρίνει το υλικό που σχηματίζει το κέλυφος (Τμήμα Συντήρησης Μισούρι). Καθώς τα σαλιγκάρια μετακινούνταν από το νερό στη γη, εξελίχθηκαν από τη χρήση βραγχίων σε αυτόν τον πρωτόγονο πνεύμονα, δίνοντάς τους τη δυνατότητα να αναπνέουν αέρα.
Δερματική αναπνοή
Εκτός από την πνευμονική αναπνοή, ορισμένα σαλιγκάρια αναπνέουν επίσης μέσω του δέρματος ή της δερματικής αναπνοής. Τα σαλιγκάρια του νερού, για παράδειγμα, μπορούν να απορροφήσουν οξυγόνο μέσω του δέρματός τους. Αυτή η ικανότητα, ωστόσο, σημαίνει επίσης ότι αντιμετωπίζουν συνεχώς απώλεια νερού μέσω του δέρματός τους.
Τα υδρόβια σαλιγκάρια που επέστρεφαν στο γλυκό νερό είτε επανεξέλιξαν τα εξωτερικά βράγχια είτε έμειναν κοντά στην επιφάνεια για να καταβροχθίζουν αέρα περιστασιακά χρησιμοποιώντας ένα σωλήνα αναπνευστήρα. Τα βράγχια βρίσκονται στην παλλιακή κοιλότητα και μοιάζουν με διπλή χτένα με στέλεχος.
