Τα κύρια αισθητήρια όργανα ενός γυμνοσάλιαγκας είναι τα πλοκάμια του, τα οποία εκτελούν διάφορες λειτουργίες, συμπεριλαμβανομένης της όσφρησης. Διαθέτουν δύο ζεύγη πλοκάμια που βρίσκονται στο κεφάλι, με το άνω, μακρύτερο ζεύγος γνωστό ως οπτικά πλοκάμια, τα οποία στεγάζουν το μάτιακαι το χαμηλότερο, πιο κοντό ζεύγος που είναι γνωστό ως στοματικά πλοκάμια που είναι υπεύθυνα για την όσφρησή τους. Τα στοματικά πλοκάμια μπορούν να θεωρηθούν οι «μύτες» του γυμνοσάλιαγκου, επιτρέποντάς τους να ανιχνεύουν χημικά σήματα στο περιβάλλον τους. Αυτός ο μηχανισμός αίσθησης τους βοηθά να εντοπίζουν τα τρόφιμα, να αποφεύγουν τους θηρευτές και να επικοινωνούν με άλλους γυμνοσάλιαγκες.
Συμπερασματικά, οι γυμνοσάλιαγκες έχουν δύο «μύτες» με τη μορφή των στοματικών πλοκαμιών τους. Οι μοναδικές αισθητηριακές τους ικανότητες συμβάλλουν στην επιβίωσή τους στο περιβάλλον, καθιστώντας τους ουσιαστικό μέρος του οικοσυστήματος. Η μελέτη της όσφρησης των γυμνοσάλιαγκων μπορεί επίσης να προσφέρει μια εικόνα για τον συναρπαστικό κόσμο αυτών των συναρπαστικών πλασμάτων και να αποκαλύψει τον εκλεπτυσμένο σχεδιασμό πίσω από το αισθητήριο τους σύστημα.
Slug Anatomy
Μύτες και αισθητήρια όργανα
Τα οσφρητικά πλοκάμια είναι ανασυρόμενα και μπορούν να επεκταθούν ή να αποσυρθούν ανάλογα με τις ανάγκες του γυμνοσάλιαγκου. Είναι εξοπλισμένα με πολύ ευαίσθητους χημειοϋποδοχείς που τους επιτρέπουν να συλλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα χημικών ερεθισμάτων. Αυτή η ευαισθησία βοηθά τους γυμνοσάλιαγκες να βρουν τροφή, συντρόφους και να αποφύγουν πιθανούς κινδύνους.
Αναπνευστικό σύστημα
Εκτός από τα οσφρητικά τους πλοκάμια, οι γυμνοσάλιαγκες έχουν επίσης ένα αναπνευστικό άνοιγμα που ονομάζεται πνευμόστομα. Τοποθετημένο στη δεξιά πλευρά του σώματός τους, το πνευμονόσωμα επιτρέπει στους γυμνοσάλιαγκες να αναπνέουν αντλώντας αέρα και ανταλλάσσοντας οξυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα με το περιβάλλον τους. Η πολυπλοκότητα του αναπνευστικού συστήματος του γυμνοσάλιαγκας ενισχύεται περαιτέρω με την παρουσία μιας δομής που μοιάζει με πνεύμονα που ονομάζεται κοιλότητα μανδύα.
Η κοιλότητα του μανδύα βοηθά στην αναπνοή παρέχοντας μια μεγάλη επιφάνεια για ανταλλαγή αερίων, που παρέχεται από ένα πυκνό δίκτυο αιμοφόρων αγγείων. Αυτό το αποτελεσματικό σύστημα ανταλλαγής αερίων επιτρέπει στους γυμνοσάλιαγκες να επιβιώνουν στα συχνά υγρά και υγρά περιβάλλοντά τους, όπου τα επίπεδα οξυγόνου μπορεί να είναι χαμηλά.
