Οι γυμνοσάλιαγκες είναι συναρπαστικά πλάσματα χωρίς εμφανή εξωτερική εμφάνιση ματιών. Ωστόσο, διαθέτουν πράγματι ένα οπτικό σύστημα, το οποίο είναι απαραίτητο για την επιβίωση και την πλοήγησή τους. Αν και τα μάτια τους μπορεί να μην είναι τόσο εκλεπτυσμένα όσο αυτά των ασπόνδυλων με πιο περίπλοκη ανατομία, η μοναδική οπτική προσαρμογή των γυμνοσάλιαγκων τους επιτρέπει να περιηγούνται στο σκοτεινό και υγρό περιβάλλον τους.
Οι δομές των ματιών των γυμνοσάλιαγκων βρίσκονται στις άκρες των πλοκαμιών τους, γνωστές ως κεφαλικά μάτια στην επιστημονική κοινότητα. Αυτές οι απλές δομές ανιχνεύουν κυρίως την ένταση του φωτός και βοηθούν το γυμνοσάλιαγκας αποφύγετε περιοχές με υψηλή έκθεση στο φως υπέρ των πιο σκοτεινών τοποθεσιών. Αν και η όρασή τους είναι σχετικά υποτυπώδης, παίζει σημαντικό ρόλο στην καθημερινή τους ύπαρξη και τους παρέχει τις απαραίτητες πληροφορίες για να αναζητήσουν καταφύγιο, να βρουν τροφή και να αποφύγουν τα αρπακτικά.
Πρόσφατες μελέτες για την όραση γυμνοσάλιαγκας υποστηρίζουν την ιδέα ότι αυτά τα πλάσματα βασίζονται κυρίως στους φωτοϋποδοχείς τους για την προσαρμογή τους στο περιβάλλον τους. Ο συναρπαστικός κόσμος της όρασης γυμνοσάλιαγκας απεικονίζει μια μοναδική στρατηγική προσαρμογής στο ζωικό βασίλειο, επιτρέποντας σε αυτά τα μικρά πλάσματα να ευδοκιμήσουν στα προτιμώμενα περιβάλλοντά τους.
Slugs Eyes
Οφθαλμική Δομή
Τα μάτια των γυμνοσάλιαγκων βρίσκονται στις άκρες των πλοκαμιών τους. Σε ορισμένα είδη όπως το Νεοζηλανδικός γυμνοσάλιαγκας Athoracophorus bitentaculatus, η δομή των ματιών έχει μελετηθεί λεπτομερώς. Αυτά τα πλοκάμια, εκτός από το ότι λειτουργούν ως αισθητήρια όργανα, βοηθούν τους γυμνοσάλιαγκες να περιηγηθούν στο περιβάλλον τους.
Γενικά διαθέτουν δύο ζεύγη πλοκάμια:
- Το άνω ζεύγος, που ονομάζεται οπτικά πλοκάμια, περιέχει τα μάτια και χρησιμοποιούνται κυρίως για την όραση.
- Το κατώτερο ζεύγος, που ονομάζεται αισθητήρια πλοκάμια, χρησιμοποιείται για άλλους αισθητηριακούς σκοπούς, όπως η όσφρηση ή η γεύση.
Δυνατότητες όρασης
Ο πρωταρχικός σκοπός των ματιών των γυμνοσάλιαγκων είναι να ανιχνεύουν το φως και το σκοτάδι, αντί να σχηματίζουν ευκρινείς εικόνες. Αυτό επιτρέπει στους γυμνοσάλιαγκες να παρακολουθούν το περιβάλλον τους και να κινούνται προς πιο σκοτεινά μέρη, τα οποία μπορούν να τους προσφέρουν καταφύγιο και να τους προστατεύσουν από την αφυδάτωση. Μια μελέτη για Arion rufus και Deroceras agreste γυμνοσάλιαγκες υποστηρίζει αυτό το συμπέρασμα, υποδηλώνοντας ότι η φωτοαντίληψη παίζει ζωτικό ρόλο στον προσανατολισμό τους.
Σε ορισμένα είδη όπως ο χερσαίος γυμνοσάλιαγκας Limax, η φωτοτροποταξία τους βασίζεται στην προβολή του φωτός μέσω της εγκεφαλικής τους κοιλότητας. Αυτό τους επιτρέπει να ανιχνεύουν διαφορές στην ένταση φωτός μεταξύ των αμφίπλευρων ματιών τους και να απομακρύνονται από πηγές έντονου φωτός. Αυτή η απόκριση μπορεί να παρατηρηθεί ακόμη και όταν αφαιρεθεί ένα από τα πλοκάμια, προκαλώντας τη συνεχή κίνηση του γυμνοσάλιαγκου προς μία κατεύθυνση.
